16 Kasım 2012 Cuma

XXI.


Bir kez daha beni ölüm sessizliğimden kurtarıp çimenlerin üzerinde eğlenceli bir oyun oynamaya ikna ettiğinde, kızarmış tombul yanakları ve incecik dudaklarıyla gülümseyerek ellerime doğru uzanan bağımlılığımla barıştım. Ama gürültü bitmiyordu. Bitmeyecekti. Ben de kendi gürültümü kendim patlatmak için işe koyulmaya karar verdim. Ancak böyle kurtulmak mümkündü, tecavüzden. Kendi kendini sikecektin.Yine de beyni pili çıkarılınca durdurulabilen bir saat gibi düşünme sen.