23 Eylül 2012 Pazar

XVII.

Yumruklarını sıkarak kollarını ileriye doğru itip, bir şeyi çeker gibi yaptığında kahkahası hızına yetişememişti.Nerden bilebilirdim ki ben! hahah Sesi, odanın duvarları arasından sekip geri döndüğünde, kendi kendini yakalayan her insanın yaptığı gibi derhal komodinin üzerine yapışmış mumu tırnaklarıyla kazımaya başladı.Bir anı ya da bir anıyı unutmamak için yeniden canlandırmış olabileceğini düşünerek rahatladı.Neyse ki, kendisine karşı hoşgörü besliyordu.Sabah ve akşam, aksatmadan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder